Vandaag, dinsdag 10 februari 2015 is er de safer internet day. Draag zelfzorg voor je eigen internetprivacy en geef pesters op deze manier geen kans. Zeg luidop NEE tegen pesten! 

Margot Gysbrechts (6EM1) behaalde de eerste prijs in de DF Junior Journalistwedstrijd. Met haar opiniestuk “Het is weer een homo zeker?!” – over homoseksualiteit in de sportwereld –  overtuigde ze de juryleden en ze kreeg van alledrie de maximumscore! De jury vond haar essay “actueel, origineel, vlot geschreven en zeer goed opgebouwd.” Dikke proficiat, Margot!

Ook twee leerlingen van 1Ma leverden prima schrijfwerk af: Matijs Van de Velde was tweede in zijn reeks en Linde Bouwens werd vierde. Zij werd eveneens bedacht met de prijs voor het origineelste werkje. Knap gedaan!

Als aanloop naar de Gedichtendag doorkruiste Maud Vanhauwaert op dinsdag 20 januari onze school in het traditionele poëzieparcours. Ze las in elke klas een gedicht voor en maakte met alle leerlingen op basis daarvan  een nieuw gelegenheidsgedicht: elke klas mocht een vers toevoegen aan het vers dat de vorige klas had bedacht. Dat resulteerde in een lang en ietwat vreemd stuk poëzie, dat in de allerlaatste klas de titel 'Lege tijd' meekreeg. Een gedicht van meer dan 1140 dichters-voor-één-dag.  (Klik op de foto voor meer beelden.)

Lege tijd
er kamperen nieuwe kinderen
laat achter wat er niet meer is
maar laten we wachten
en gluren door de vitrage
nauwelijks nog aanraakbaar
met mijn pink in het lusje
haken wij ons bij elkaar
of zal ik zingen over de liefde
achter het huis
valt de nacht
zachtjes uit mijn jaszak
ontsnapt een denkbeeldig windje
op het speelplein langs de bomen
dwarrelen bladschilfers
op mijn zomerjasje
de regen die wacht op de laatste bus
in de verenigde straten
het wenende kind dat weer in de woonkamer staat
helemaal alleen en bloot
vol letters in mijn bed
vallen ze op de vloer
als op het wegzakkende zand
zing ik over mijn vaderland
met mijn zieke geest en tanden
alles begraven en verbranden
een pot as
noodlottig tussen hek en deur
een krampachtig huis
gevallen door de liefde
opgestaan door haat
nergens voor uitgenodigd
geen noten op onze zang
uit onze jonge kelen
een koninkrijk
een onttroonde stoel in de kamer
de koning telt zijn laatste parels
tegen het kwade – risoluto
speel ik voor jou piano
nog even in de donkere nacht
de wind wiegt in de gordijnen
muziek zonder noten
een telraam zonder bollen
een kamer met treurig behang
een schildpadpatroon
op de zetel van de trein
plakt nog warme kauwgom
zoals oude mannen in eenzaamheid
harp spelend op hun grijze wimpers
aftellend tot de laatste noot
word ik vergeten
als een schaduwspel in onbestaande steden
het ochtendlicht onder zware lakens
tergend traag krabbelt het gesprek
de stilte snijdt
als scherven door de tijd